triest

De dag wil niet ontwaeken

gries vaalt ‘t morgenlocht deur ‘t raem

gure wiend giert rond kaele bomen

kleumende voegels huveren

traoge tikt grootva’s klokke

de tied zwaor van daegen

kroept staorigan naor et ni’je jaor.

 

Gedaachten zwarven doelloos

de geest verdwaelt in fladden mist

stieve ledemaoten weigeren

stram en krebentig dienst

gliedend uut de cocon van dromen

zwevend van slaop naor wakker

griest de dag me an.

roely

Graeg vernemen we jow reaksie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.