Gelok is 4

4   1970e5e77ed22a25f6d38f0db4c21b64

De maegies hadden rustig bi’j de taofel heur huuswark zitten maeken, doe ze gestommel heurden in de keuken. Ze hadden niet an een inbrekers of zoks docht. Ze weren bange west dat d’r een katte deur et raempien binnen kommen was. Tegere weren ze naor de keuken lopen. Deur et raempien in de deure hadden zo mar twie kerels in de keuken zien.

Hier gaon de stemmegies wat in de hoogte. Ze bin toch wel bot schrokken.

Even hadden ze besluutloos staon bleven. Doe weren ze veurzichtig naor de kaemer terogge gaon en daor deur de tuundeuren naor buten. Zo hadde as ze konnen weren ze naor de buren lopen.

Hier nemt buurman et over. Eerst hadde hi’j docht, dat de maegies et heur verbield hadden.

Twie van die maegies praoten mekaander nog al gauw es bange, nietwaor?

‘Nee stille mar, ik geve geliek toe, da’k me vergist hebbe. Jim bin gien schietebroeken. Jim bin twie dappere dodo’s.’

De beide kiender knikken. Dat et mar even zegd is.

Buurman de tuun in lopen. Daor hadde hi’j de kerels in de kaemer zien kund. Weer in huus hadde hi’j de pelisie beld. Hi’j hadde krek zien kund dat de mannen in een auto stapten en votreden.

‘Wat zollen ze zocht hebben? Hebben jim weerdevolle spullen in huus?’ willen de agenten weten.

Geertje zegt van niet. Alles van weerde ligt in een klusien bi’j de baank.

‘Hiel verstaandig. Missen jow wat, daj’ zo zien kunnen?’

Zo op et eerste oge mist d’r niks. De tillevisie en de video staon d’r nog. Baankpassies en zoks hadde ze bi’j heur. In heur haandtassien. Daor zit heur riebewies ok in.

‘De kompjoeter,’ roept Henk inienend. ‘Die staot boven. Zollen ze daor ok west hebben?’

De jongste agent gaot even kieken. Henk mag mitlopen. Een ogenblikkien laeter bin ze weeromme. Boven is et ok een grote bende. Mar de kompjoeter staot d’r nog.

‘Gek,’ zegt Henk, ‘d’r liekt niks vot te wezen. Mar alles is overhoop haeld. De beddeboel is kepotsneden. De kleerkaasten leeghaeld. De badkaemer liekt wel wat op ‘e keuken ok iene grote troep. Wat zuj’ doukies een waark hebben om alles weer schone te kriegen mem.’

Geertje is diep’ in gedaachten.

Wat kun ze toch zocht hebben. Dat ze wat zocht hebben, is heur dudelik.

As et om geld te doen west was, hadden ze de kompjoeter en zoks wel mit neumen.

De pelisiemannnen lieken tot de zelde gedaachte te kommen.

‘Ze moe’n docht hebben, dat d’r wat veur heur te haelen was. Ik daenke dat ze et niet vunnen hebben, eers hadden ze d’r niet zoe’n bende van maekt. Ze bin vaast niet op de bonnefooi naor binnen gaon. Ik daenke dat ze ofwaacht hebben tot d’r gien iene thuus was. Ze hebben wis de auto votrieden zien. Omdat de maegies zo rustig zatten te warken, hebben ze gien luud heurd en heur kaans schone zien. Waorschienlik bin ze boven begonnen. Neffens mi’j ligt d’r daor een rutien uut. Zol jow man oons ok meer vertellen kunnen? Lichtkaans het hi’j wat pepieren van zien wark thuus die veur ien of aander interessaant binnen? Waor is jow man overigens?’

Geertje nuumt de naeme van et hotel.

De ooldste agent gaot even bellen. As hi’j de kaemer weer in komt, staot zien gezichte eernstig.

‘Meneer Koning is niet in dat hotel. D’r was daor vandaege ok gien vergeerdering. De portier was d’r wis van. Hi’j het et nog naokeken in de agende en et gaasteboek. Hoe kregen jow kontakt mit him, vrouw Koning?’

Et ontgaot heur niet, dat alles inienen vule officiëler klinkt.

‘Vandemiddag het hi’j beld om te zeggen dat hi’j niet thuus kwam. Hi’j het de naeme van et hotel nuumd, mar gien kaemernummer. Hi’j het zegd, dat ik as et neudig was zien mobiel bellen mos.’

Geertje gaot in de bienen om heur agende te pakken. Ze wet et nummer niet uut et heufd.

De pelisieman verdwient weer naor de gang. Hi’j is rap terogge.

‘Gien geheur,’ zegt hi’j. ‘Jow mossen mar even bellen en een berichien inspreken, donkt mi’j.’

Ze krigt de tillefoon in de hanen drokt. Mit trillende vingers dri’jt ze et nummer, nao de piep sprekt ze heur bosschop in.

‘Johan mit mi’j. Wil ie mi’j asjeblieft zo gauw meugelik terogge bellen. D’r is wat gebeurd. Ik hebbe je neudig.’ Ze heurt dat heur stemme mar een klein betien beeft.

De pelisieman knikt goedkeurend.

‘Zo now mar even ofwaachten. Jow weten zeker niet waor je man dan wel kan wezen?’

Ze schuddet ontkennend et heufd. Ze het gien idee. Ze is hielendal vernuverd van alles wat d’r gebeurd is.

‘Is heit, oh nee, is pa d’r niet?’ vragt Henk. ‘Waor is hi’j dan mem? Zol hi’j een ongelok had hebben?’

‘Ik daenk et niet jonge. D’r zal wel een goeie verklaoring veur wezen. Lichtkaans dat ik de naeme van et hotel niet goed ontholen hebbe.’

Ze zicht de oplochting bi’j de jonge. Vuulde ik die ok mar, daenkt ze.

‘Kom ik stappe mar weer es op,’ buurman gaot staon, ‘awwe wat veur je doen kunnen dan moej’ et zeggen heur. Misschien mit et oprumen en zo.’

Hi’j is d’r dudelik wat verlegen mit.

Iene van de agenten lopt mit him mit. D’r moet nog et ien en aander regeld wodden over et pressesverbaol.

Tillefoon.

De pelisieman wuuft dat ze him opnemen laoten moeten. Hi’j luustert evenpies, dan geft hi’j de horen an Geertje.

 

volgende weke meer …

 

Graeg vernemen we jow reaksie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.