Fraanse Piet (5)

Boekeruilen…

Ok al is ’t nog mar op proef, mar now ‘k ienkeer midden in et Fraanse te plak bin, he’k weer tied veur aandere reisies in mien oolde campertien…

Et eerste jaor he’k vanuut mien Fraanse huus o.e. een geweldig mooie reize maekt deur et Baskenlaand, langs de Golf van Biskaje, deur et noordwesten van Spanje, vanzels mit hoolderd in et beroemde Santiago de Compostela en veerder veural kriskras deur et greensgebied van Spanje en Portugal. In Bragança (P) bin ‘k daor doe o.e. in de kunde kommen mit een gezellig stel, oorspronkelik uut Noord-Hollaand. Ze hadden eerst al es zeuven jaor tegere op een zeiljacht woond. Daor veerden ze veural mit op de Atlantische en de Noordzee. Now woonden ze, ok al weer zeuven jaor, in heur camper en reisden veurnaemelik van oost naor west, henne en weeromme tussen Portugal en Griekenlaand.

We hebben daor in Bragança mit mekeer een peer uurties gezellige zitten te kletsen en te koffieleuten. Hi’j wol eins alliend mar over boten praoten en leut heur haost niet an ’t woord. Ik hadde liever mit heur nog wat van gedaachten wisselen wild over wat spirituele zaeken, waor zi’j slim in interesseerd was. Ondaanks dawwe doe een stel boeken ruild hebben en naotied ok nog wel een peer keer maild hebben, is et kontakt veerder niet tot bluui kommen.

In iene van die boeken die ‘k mit heur ruild hadde, ston mit de bolpenne wat een apatte naeme van een vrouwspersoon op et eerste blad schreven. Nao een dag of wat puzelen en mailen he’k heur vunnen! Ze was now krek pensioneerd, woont, veur de twiede keer gelokkig trouwd, mit man en een protte beesten vlakbi’j Ni’jmegen. Mit heur he’k sund begin 2016 now haost alle weken wel even e-mailkontakt. Een mederne meniere van pen-pal, penne-vrunden, kuj’ wel zeggen.
Dat boek, óóns boek dus eins, ‘De last van het lichaam‘ van Ehud Avazalet vuwwe -toevallig allebeide- mar een wat saai schreven verhael en hebben et -ok beidend- mar tot de helte antoe lezen. Dat boek he’k bi’j een volgende reize deur Portugal, daor dan ok mar weer aachterlaoten.

Doe ‘k argens in een barregien in Ericeira (P) ston of te rekenen za’k op een plaanke naost de kassa een Nederlaans boekien staon ‘Als passie taboe is’. Ik mos vanzels de eigener van et barregien (om elf ure morgens nog in de pyama!) even vraogen hoe hi’j an dat boek -in et Nederlaans- kommen was en as hi’j lichtkaans femilie, vrunden of aand’re kunde in Nederlaand hadde. Nee, dat boek was een week of wat leden ommeruild deur Nederlaanse gaasten, vertelde hi’j. Op mien vraoge as ik dat boek now weer ommeruilen moch veur een peer van die van mi’j kree’k vanzels en mit een briede glimpk om ‘e mond van de man toestemming.

Deur dat boekeruilen raekten we nog wat langer an ‘e praot en kree’k alderdeegst nog een koppien koffie ‘van et huus’ anbeuden. De -Portugese- eigener bleek tegere mit zien kammeraod et barregien drie jaor leden overneumen te hebben van al wat ooldere meensken. Och, et was gien vetpot, begreep ik, mar ze konnen d’r -veural te zoemer- van bestaon. In zien vrundelike woorden leut hi’j veural marken slim te spreken te wezen op gaasten uut Nederlaand. Tja, dat zo’k in dit geval ok zegd hebben. Nao een kertiertien hewwe briedvoerig ofscheid van mekeer neumen en brocht hi’j mi’j alderdeegst tot an de auto…

*

D’aandere keer kost et me aorig wat Fraanse euro’s an leergeld…

Aj’t d’r nog es persoonlik mit mi’j over hebben willen, stuur ie mar een e-berichien naor info@pbinfr.eu. Mien webstee het onder et koppien ‘Nieuw’, intied ok weer wat anvullings.

© Piet/er Bult (www.pbinfr.eu)

Graeg vernemen we jow reaksie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.