Bewoners van nummer elf
Sund heur trouwen wonen Sietse en Immegien al in dit huus op et nummer 11. Eigen kiender hebben ze niet kregen. Ien pleegdochter hebben ze, mar kontakt is d’r niet. Op jonge leeftied is ze naor Amsterdam gaon. Daor het ze in heur jonge tied wel aachter de raemen zeten. Via via hebben ze kontakt zien te kriegen, dit is op niks uutdri’jd. Ze zal rond de vuvenveertig jaor wezen. Een jaor tied is ok niks, et vligt omme. Een jaor of drie was ze toen ze bi’j heur kwam.
Tillefoon, tillevisie en lezen van kraanten is d’r niet bi’j. Laot staon een kompjoeter mit internet. Mit heur geleuf het dat te meaken. Ze gaon altied op de fiets naor een klein plakkien boven de Kuunder naor de karke. Mit aandere geleuvigen doen ze alderhaande kerweigies in en om heur gezaemenlike gebouw henne. Autorieden hebben ze nooit leerd. Et bin niet de wereldse meensken van tegenwoordig.
Dezelde meubels hebben ze nog van heur trouwen. Ze leven sober. Etzelde behang van de veurige bewoner zit nog in huus. As dat loslat smeert Sietse et mit stiesel wel weer wat vaaste. Naor de kapper gaon ze niet. Immiegien scheert Sietse kael mit de tondeuze. “Dat stoft makkelik of” zeggen ze. Immegien het et haor lang ze ”Dreegt et altied op zolder” zoas ze zegt en as ze et haor wast het, gaot et in een stat.
Warken het Sietse nooit daon, ze konnen en kunnen nog mit weinig toe en hebben heur husien al ofbetaeld. Veur niet te duur hebben ze et kocht van een moeder mit heur zeune, de zeune was nooit trouwd west en was onderwiezer. Immigien is zels kotaodemig dat komt omdat et huus vochtig en schimmelig is. Douchen doen ze in de winter niet omdat et daor vusen te koold is. De kraenen wodden daor dan ofsleuten, kunnen ze niet bevriezen.
Weinig kontakt is d’r mit heur buren. Alliend hebben ze kontakt mit de meensken van heur geleuf, die wonen hier niet in et dörp.
Deensdagmiddag kommen ze thuus en vienen een brief van de gemiente in heur busse. Roelof en Margje van et plaetselik belang kommen donderdagmiddag om et ien en aander mit heur te bepraoten over de bi’jienkomst van de buurt, over de opvang van de asielzukers en vlochtelingen in de leegstaonde landbouwschoele in heur straote. Zo hier en daor hebben Sietse en Immigien wel es heurd dat de buurt d’r niet zo veur is om asielzukers hier in schoele te huusvesten. Heuzels maekt et niks uut.
Roelof en Margje raoden heur an om naor de buurtveurlichtingsaovend te kommen. Roelof en Margje kunnen heur nog herinneren dat hier een schoelemeester mit zien moeder woond hebben. Ze vertellen ok dat de schoelemeester zo inienend daon kregen het; dat had mit een seksueel vergriep te maeken, veerder laoten ze d’r niet vule over los. Veerder kommen ze weer op heur verhael weeromme waoras ze veur kommen weren.
Dus gaon ze ok naor de bi’jienkomste. As ze d’r now zovule wiezer van wodden; “Ze zetten heur plannen toch deur,”. zegt Sietze. In de buurt lezen ze et buurtkraantien, mar Sietse en Immigien niet. Op de veurlichtingsaovend bin ze op ‘e foto kommen. Buren hebben et kraantien bi’j heur in de busse gooid. Mit de foto. Jaorenlaank bin ze niet op ‘e foto kommen. Of ja, veur de ID kaorte. De foto hebben ze uutknipt en in een oold liesien zet dat nog leeg in de lae van et dressior lag. “Now kuwwe altied tegen oonze koppen ankieken as we in huus binnen.”
Et leven gaot zien gaank de fietstochten naor de geleufsgemienschop gaot deur totdat … d’r een brief in de busse ligt bi’j heur. De pleegdochter Anneke wil graeg kontakt mit heur opnemen. Ze het kennis an een ni’je man hier uut et dörp via een datingssite. Now weten Sietske en Immigje daor niks vanof. Ze schrieven heur weeromme dat ze heel bliede binnen dat ze ok een bezukien kriegen van heur pleegdochter. Die man waoras ze mit ommegaot die zien oolders bin ok lid van dezelde geleufsgemienschop. Hi’j niet. De pleegdochter Anneke het ok nooit kienders kregen. Ze is scheiden van heur eerste man, wat een weerdeloze lapzwans was. Disse man, Henk is serieuzer, mar zit een kotte tied zonder wark. Toch is et bezuuk eerst ofstaandelik mar mit een kop thee en gezellig praoten wodt et weer ‘t kontakt eigener. Gelokkig mar.
Henk komt riegelmaotig evenpies daele en Anneke het sund kot ok gien baene meer in de winkel. Disse is failliet gaon. Henk kan al wark in Liwwadden kriegen veur halve daegen op kantoor. Daor in Amsterdam bevaalt et Anneke ok niet meer zo geweldig. Ze wil disse kaante wel uut kommen te wonen. Anneke het heur huus al verkocht en komt bi’j Henk in te wonen. Anneke lopt de deure niet bi’j Sietse en Immegien plat, mar de baand wodt steeds hechter.
Now groot ni’js, et huus waoras Sietze en Immegien inwonen zal d’r an geleuven om een renovaosie te ondergaon. Tiedelik gaon ze even in een aander huus wonen op een camping in de buurt. Henk en Anneke hebben de pepieren regeld zodat ze daor ongestoord wonen kunnen, zonder in de rotzooi te hoeven zitten. Daor wonen ze mar op een saaie en stille buurt waoras weinig meensken wonen. Hoe sneller de renovaosie gebeurt, hoe liever ze et hebben. Op een prachtige dag in november kommen ze weer in heur eigen huus te wonen. Wat een riekdom en zo lekker warm mit de centraole verwaarming. Zo kun ze heur in de winter ok douchen. Een traplift zit d’r veur Immegien in, die kan niet makkelik meer naor boven kommen. En dat dit nog zo kan op heur oolde dag, zo mooi hier te kunnen blieven wonen. Een ni’je keuken is d’r inkommen, alles isoleerd, varfd, behongen en verwaarmd. Heerlik. Sietse gaot nog alliend op de fiets naor et karkgeneutschop. Immiegien kan dat aende niet meer reizen, gieniene van de geleufsgemeenschop zicht meer naor heur omme. Dat dot zeer.
Henk en Anneke hebben een aander huus kocht. Een mooi huus een aentien buten et dörp. Ze kun d’r zo in, zo mooi is et al verbouwd. Sietse en Immegien bin d’r al een peer keer op bezuuk west.
Zo gaot alles zien gaank op disse buurt an et doodlopende weggien.
Marijke Ponne
Kommende weke nummer 13.