Bang maegien
Op een zaoterdagmiddag
Vuulde ze onzekerhied
Angst en beven
åDe donkere locht
Onderwegens, fietsend
Op de kaele ruumte
Veerder trappen
Een boerderi’j in ’t zicht
Et rommelde in de veerte
Inienend “Klets”
Een donderslag
Anbellen,evenpies schoelen
Et klaorde op,
Toch zien om thuus te kommen
Op de werommereize
Wodde et inienen weer stikkedonker
De regen striemde in heur gezichien
Et knetterde en daeverde mit geweld
Et bange gevuul kwam weer
Ze goelde, heur haoren in statten,
De natte kleren, krekt een verzeupen kattien
Ze vun de sleutel
Naor de veilighied thuus
Binnen de muren
Verdween de angst
Butendeure duurde et onraod nog uren…