Een sigaore uut eigen deuse
Zi’j belde an. Zi’j hadde heur komst liekwels al elektronisch ankondigd. Al hiel veurbereid leut ik heur binnen en vertelde geliek, dawwe beiden niet rookten. Ze wus niet wat ze d’r an hadde. Ze keek mi’j an, as ze waeter branen zag. Zi’j ston daor mit een bloemegien in de haand. Dat ze dat bringen zol was oons al inseind. Dat was de bloem, die wi’j an een aander votgeven hadden en zi’j van de gelokkige ontvanger kregen hadde. Die had grif ok an et biebelse gezegde docht: Et is zaliger te geven, as te ontvangen.
Doe ‘k et hiele verhael van de bloem verteld hadde, hadde ze deur, dawwe mit dit kedogien et gevuul hadden, dawwe een sigaore uut eigen deuse kregen.
Kees Koopstra