Je moe’n morgens bi’j et wakker wodden, je dromen geliek op schrieven. Dat is de raod die meensken die et weten kunnen, je geven. De ellende is dat ik zo gauw ik wakker bin gienBekiek hier
Tag: schrijverij
Saemen
Je stonnen an mien wiegien, zongen hiel zaacht slaop now mar poppien, mam hoolt de waacht’. je zatten naost mien bedde mit een bod sop stille mar lieverd, iene hap nog, ’t isBekiek hier
Niet meer saemen
Niet meer saemen Triest weer in jannewaori, de mist over et stoppelveld vuult as regen vandaege kan ik daor wel tegen ik heb et ommers zels beslist Al die jaoren he’k me zoBekiek hier
Saemen is niet meer
Saemen is niet meer Saemen slaopen Saemen eten Saemen votgaon En weer thuuskommen Alliend ók wel vule daon Mar a’k weer thuuskwam kon ik mien verhael kwiet Daordeur wodden mooie dingen mooier En arge dingenBekiek hier
Podcast Jan Hut deur Christine Mulder
De Stellingwarver Schrieversronte maekt al een schoffien podcasts. Meerstal bin dat opnaemen van In Twielochten, dat op vri’dagaovend op ‘e radio uutzunnen wodt. Mar via podcasts kuj’ die luusteren wanneer et jow uutkomt. Op heurBekiek hier
Boot naor Terschelling
In de dadde klasse van de ULO gongen we op warkweke naor Terschelling. Een hiele belevenis veur een arbeiderskiend zoas ikke. Morgens mos ik wietebetied van bedde. Pappe hadde mien fiets naokeken en d’r ni’jeBekiek hier
Voegelties die te vroeg zingen
now de zoemertied ingaon is, nog mar es oolde van stal haeld De dag was nog jong ’t was hiel op ‘e tied doe as ’t vogeltien zong zo helder en blied ’t klonk lieflikBekiek hier
Decembervrouw
Decembervrouw winterkind; houdt van koude noordenwind kaarsen aan in ‘t schemeruur rode wijn knispervuur minnen tot het morgenuur Roely
bezoek 2 (verhaal van Bette)
‘We moesten maar naar binnen gaan,’ zegt Bette, ‘het is tijd voor Nienes voeding en de beide anderen zullen hun slaapje wel uit hebben. Marinus heeft de vier oudsten meegenomen naar de turf.’ ‘Ik vondBekiek hier
Bette – Bezoek
De volgende dag zijn de mannen van de buurtschap met man en macht bezig een plaggenhut bewoonbaar te maken. Het is hard werken maar wanneer ’s avonds de zon ondergaat rookt de schoorsteen. De vrouwenBekiek hier
De ni’jste Kopstokken van de Kop van Overiessel (en de leste ..)
An de lezers van Kopstôkken Om direct mit de mededeling te koemen dat Kopstôkken er mee stopt. In dizze leste oflevering andacht veur de skriefster Dieneke Smink die eur fantasie al jaoren op papier enBekiek hier
Bordeaux
Bordeaux Daor stao ik dan, alliend, in een veurstad van Bordeaux. De eerpels, gruunte en et brood bin alweer op, ik zal mar ni’je haelen. Daor zit ze dan, alliend, veur d’ ingaank van deBekiek hier
Het gaat nog verder
‘Moe, moe! Wakker worden.’ Bette hoort als in de verte de stemmen van Trijnie en Jantien, ze heeft het gevoel of ze uit een diepe put omhoog moet kruipen. Haar lichaam voelt als lood zoBekiek hier
Hoe het verder ging
‘Hebt u het al gehoord moe?’ Jantien komt opgewonden binnenstormen. ‘Wat gehoord, kind?’ vraagt Bette. ‘Gesien van oom Gerrit en tante Martje gaat trouwen, ze houden een echte bruiloft en wij mogen allemaal komen.’ JantienBekiek hier
Winterverhael (diel 3) slot
Aovens rond elf ure, ze zullen krek anstalten maeken om op bedde te gaan, gaot de belle. ‘Wie kan dat now zo laete nog wezen?’ vragt Dina. ‘Ik zal eupendoen, dan weten we et.’ ThomasBekiek hier
Winterverhael (diel 2)
Winterverhael Thuus ankommen dreegt Thomas et ventien mit deken an al naor huus in. ‘Sni’jt et nog? Wat bi’j’ mooi op ‘e tied. Wat hej’ daor now?’ rattelt Dina. ‘Sst, zachies. Hi’j slapt.’ ThomasBekiek hier
Winterverhael (in 3 dielen) Diel 1
Winterverhael Boven de verlaoten straoten tingelt de meziek. Een inkeling, diepe votdeuken in de kraege van de jasse, dot nog rap een vergeten bosschop. Bi’j de euliebollekraom op de mark is wat meer drokte. DeBekiek hier
Bette 4
Het is al na middernacht als het kind, volgens de baakster een stevige, gezonde meid, eindelijk stevig ingepakt in de krib ligt. Bette is doodmoe, Griet verklaart dat ze geen rug meer over heeft enBekiek hier
deel 3 Bette
De kinderen slapen eindelijk. Bette verstelt een scheurtje in een broek van één van de jongens. Marinus legt de laatste hand aan een mand. In een hoek staan ze opgestapeld, wanneer de bakjesman langs komt,Bekiek hier
Het verhaal van Bette (vervolg)
‘Ja moe. Mag dat? Lekker.’ Trijnies gezicht licht op. Geitenmelk dat krijgt ze niet alle dagen. Meestal drinkt ze koeienmelk met een flinke scheut heet water er door. Ook lekker. Maar melk van Sikke. Mmm.Bekiek hier