De Steeg nummer 3 (vervolgverhael Letterstreken)

As Roelof en Margje op een naomiddag anbellen op nr. 3 komt d’r een jongien van een jaor of tiene bi’j de deure.

‘Ik moet van pa zeggen, dawwe gien lid wodden van jim klub. We hebben d’r gien verlet van, dat jim kun wel weer vot gaon’, zegt mien pa.

Roelof en Margje bin niet versleugen ze bin wel es vaeker op pad west. Kotleden nog mit een kroje vol mit boeken veur de Stellingwarver Schrieversronte.

Roelof zicht deur de deur segeretterook gebruunde gedienen een man op de baank liggen en zegt tegen et mannegien: ‘Wil ie je pa wel even roepen, we moe’n wat mit him bepraoten’.

Hi’j zegt et wel zo hadde, dat de man op de baank et heuren kan deur de eupenstaonde kaemerdeure.

‘Altied die Jehova’s bi’j de deure, a’k jim neudig heb, dan roep ik jim wel. Gao mar naor de buren, lichtkaans hebben die meer verlet van jim’.

‘We kommen van de gemiente, wi’j willen wat mit jou bepraoten’.

De man springt overende van de baank en staot een tel laeter veur Roelof en Margje bi’j de veurdeure.

Roelof en Margje geven him een haand en de man nuumt him Aart Muuske, krek de naeme, die ze op pepier hebben.

Veurdat ze ok mar ien woord zeggen kunnen, zet Aart al uutende.

Ik had jim al vule eerder verwaacht, mien anvraoge is al veertien daegen de deure uut. Kiek, mit vuuf kiender he’j netuurlik veule meer ruumte neudig. Wi’j kun de jongen en de meiden toch niet meer bi’j mekeer op een slaopkaemer laoten slaopen. Dat vandaor de anvraoge’.

‘Kom d’r mar in’.

In huus is et, lao we zeggen, niet alles even netties an de kaant. Op de iene baank, waor de man weer op zitten gaot, ligt een oolde sprei en op de aandere baank ligt een staepel wasgoed. Een asbak vol mit uutdrokte peuken staot op een bi’jzettaofeltien stief naost de zitbaank.Veerder staot tegen de mure een verschenen kaaste; een stok tape hoolt de deure dichte.

In de hoeke van de kaemer staot een loophekke mit een maegien van, pak him beet, een jaor of aanderhalf, een snottebelle hangt heur tot op de bovenlippe.

De vrouw het et bezuuk heurd en komt et huus in mit een wasmaande. Ze raegt de zitbaanke leeg en zegt: ‘Gao daor mar zitten’.

As Aart weer laanguut onderuut hangt op de baank zet hi’j geliek weer uutende.

‘Zo, dus jim hebben mien subsidieanvraoge bekeken??

‘Ik kan me veurstellen, dat jow anvraoge veur jow belangriek is, mar we kommen veur wat aanders’. Roelof vertelt zien verhael over de asielsuukers, dat d’r de leste tied een hiele protte disse kaant uutkommen, dat die minsken ok een slaopplakkien neudig hebben en dat de gemiente doe docht an de oolde laandbouwschoele tegenover him. Die schoele staot ommes toch al jaoren leeg en as et zo deurgaot wodt et daor iene grote bende’.

Mit stiegende belangstelling heurt Aart et verhael van Roelof an en ie kun zien dat et in zien bovenkaemer begint te maelen.

‘Die meesken moe’n toch argens slaopen kunnen’.

Et blieft even stille as Roelof zien zeggien daon het en ze kieken mekeer an.

‘We moe’n allemaole een fesoenlik slaopplak hebben’ zegt Aart dan staondebiens.

‘Ie bin et d’r dus wel mit iens dat de gemiente van de schoele een AZC maekt? vraogt Margje ni’jsgierig

Muuske gaot now rechtopzitten.

‘Ik heb zegd, dat iederiene in dit laand een fesoenlik slaopplak hebben moet en dat geldt ok veur mien vuuf kiender’.

Roelof kiekt Aart an en Aart kiekt Roelof ok strak in de ogen.

‘Daor he’k toch niet te vule mit vraogd, bin mien kiender minder weerdig dan die vremde meensken’.

Et blift langer stille dan dat et Roelof en Margje naor et zin is, ze weten beide niet wat ze now zeggen moeten.

Margje deurbrekt et stilzwiegen; ze daenkt dat ze een eupening vunnen het.

‘Wi’j kommen veur de asielzuukers en veur jow anvraoge moej’ bi’j de gemiente wezen’.

Aart kiekt now Margje an.

‘Zeg dan mar tegen de wethoolder da’k akkoord gao mit et kommen van de asielzuukers op veurweerde dat hi’j oonze subsidieanvraoge ok akkedeert’.

Jaap Sikkema

 

Roelof en Margje gaon mit een ontevreden gevuul op huus an.

‘Ik bin bange dat et niet zo makkelik zal gaon as dat de wethoolder veur ogen het,’ verzucht Margje. ‘Wat donkt jow, moe’n we angeven, dat d’r meer veurlichting neudig is?’

Volgende weke meer.

Graeg vernemen we jow reaksie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.