Veuruutgang
Ik lope om
veuruut te kommen
al wee’k nog niet waorhenne
onderwegens naor geens
over gladde stienen van de tied
tussen kaele bomen van verlös
heufd schieve
wiend tegen
aachter me
alles verleuren of vergeten
iene voete veur de ere zetten
niet kieken hoe kaele takken
spiegelen in zwatte poelen waeter
mit de zunne in de rogge
aachter et eigen schaad an
de toekomst integen.
roely