Et klotste altied mar wat an
geluden drongen dan wel deur
mar ik begreep de woorties niet
daegs was ’t roezig om mi’j henne
naachs wel es wat stillegies
negen maonden in et ongewisse
Boudewijn maekte nao 22 jaor
et testement op van zien jeugd
dat heb ik doe ok mar daon
een protte woorden ha’k niet neudig
mar zonder kuj’ ommes niet trouwen
en ik zee ‘ja’ mar ‘nee’ was beter west
en weer beleefde ik die woorties
ta ta en va en moeke poekie ba
op et wark kwa’k duur’dre woorden tegen
mar miste de centen om ze te bruken
zunige ienvoold paste mi’j et beste
husien boompien besien kroeg en karke
ik vuul et klotsen weer opni’j
geluden dringen nog wel deur
mar ik begriep de woorden niet
an ’t heufdaende van mien bedde
een witte jasse naotied een zwatte
’t wodt stillegies… en daor gao ‘k henne
© Piet Bult, gedichtedag 2014