Van Genesis tot an vandaege
Niks was d’r, hielemaole niks
Mar nao een dag of zesse
Alles was d’r, warkelik alles.
Niet om te geleuven.
Hemel, zunne, laand en waeter
Eten zat, veur meensk’ en dier
Tied en ruumte om je te bewegen.
Alles is oons geven.
De zeuvende dag, even kalm an
Een dag om rustig nao te daenken
Te overzien hoe goed et alles is.
Et kan oons niet op.
Mar dan: de slange en de appel
Meer en meer mossen wi’j hebben
Et hekke, veurgoed van de dam.
’t Aende is begonnen.
Een twiede huus, een dadde auto
Kaemer en vliering vol mit rommel
Gien plak meer veur je naoste.
Aarmoede in opkomst.
Mit ’n grote bek en een leeg heufd
Geweren, bommen, oorlog om alles
De hiele wereld zuwwe kriegen.
Wi’j kommen tekot.
Veur gien stuver nao te daenken
Waeter en eten niet meer vertrouwd
Laand te nat en toegelieks te dreuge.
Verstaand kan ’t keren.
De hieltied naor de aander wiezen
Hi’j het et daon en zi’j en die daore
’t Gewies zal him nog tegen je keren.
Kuwwe nog redden.
Niks zal d’r meer wezen, hielemaole niks
Ruumte en tied zullen oons ontvalen
Niks komt daorveur in de plak.
Genesis bestaot niet meer.