Dating…
As de vrouw bi’j je votlopt dan staoj’ as kerel wel even mal te kieken vanzels. Hoe kon dat gebeuren en hoe now veerder? Wat hej’ verkeerd daon? Daor moej’ even de tied veur nemen. Ie moe’n zoks even betiemen laoten en dan zien daj’ kalmpiesan je gedoentes weer op ‘e rit kriegen. Omdebi’j een half tot een hiel jaor is ’t naost alle emosies ok prakties allemaole vanzels even knap lastig en slim vervelend.
Om weer wat anspraoke te hebben he’k mi’j op advies van een goeie kunde mit een mooi zuuit verhaeltien anmelded bi’j een ‘datingsite’. De aandere daegs was ’t vot al raek. Een reaktie uut et midden van et laand. Om d’r gien al te laank verhael van te maeken en et drekt mar dudelik te hebben, he’k heur wat ’n appat veurstel daon: zuwwe kennismaeken tiedens een camperreisien langs de Moezel? Binnen et ure zee ze dat ze dat een ‘strak plan’ vun en haost niet waachten kon tot et zoveer was. We hebben d’r mar niet te lange meer over praot en et eerstvolgende weekaende bin ‘k in mien oolde campertien naor heur toe reizigd. De eerste naacht he’k nog bi’j heur op de logeerkaemer slaopen mar de twiede naacht hewwe et mar aanders daon. Waoromme zuj’ meer laekens smerig maken as neudig is, nietwaor? En mien oolde campertien het ok mar ien bedde, en alderdeegst een twiefelgeval van mar 140 cm in de brette 😉
Vot nao et weekaende hewwe de camper inpakt en biwwe d’r mit zien beidend vandeur gaon. Hallo Moezel, we kommen d’r an! De eerste dag biwwe trouwens niet vule veerder as zoe’n kilemeter of tiene van heur huus raekt. Wat bosschoppies eteri’je, een peer mooie flessen wien en wat te knabbelen d’r bi’j. Kotbi’j was ok een gaedelik plakkien as staoplak veur de camper. Van slaopen is die eerste naacht niet al te vule kommen. Zo ‘k al zee, et bedde in zoe’n camper is slim bescheiden van maote en dan moej’ aorig inschikken. Nao een naacht of drieje hawwe de slag aorig te pakken, za’k mar zeggen.
Naor Koblenz toe, wawwe al meer as een hiele weke onderwegens. Aj’ goed kennismaeken willen dan moej’ een protte praoten want dan woj’ een protte wiezer van mekeer. Et was wonder hoe goed we et mit oons beidend vienen konnen. We aten et liefst et zelde, we dronken beide een protte koffie mar zo now en dan ok wel wat starkers en we konnen om de zelde deengies lachen of haost wat goelen. Wat wi’j’ nog meer! De daegen vleugen dan ok omme. Tot nao een weke of wat en een vuuftig kilemeter boven Nancy in Frankriek, leup alles smuui en op rollegies. Doe, op een goeie morgen, nog op ‘e tied, tegen een ure of zeuven gebeurde et meerst onverwaachse. Ik vuulde een drokkende piene over de hiele brette van de bost en dwasdeurnat van ’t zwiet bin ‘k die morgen wakker wodden. Et eerst nog mar even anzien, now. Nog mar een koppien zwatte koffie en nog mar een zwaor sjekkien. Mar niet vule laeter: We moe’n toch mar om een dokter zien.
Aandere keer gao’we van ’t iene ziekenhuus naor ’t aandere…
En aj’t d’r nog es persoonlik mit mi’j over hebben willen, stuur ie mar een e-berichien naor info@pbinfr.eu. Mien webstee het intied ok weer aorig wat anvullings.
Piet/er Bult (www.pbinfr.eu)