Fraans leergeld…

Aj’ as joongien veur ’t eerst naor een ni’je baos gaon, woj’ deur je ni’je kammeraoden nog wel es beheurlik te vieter neumen. Dat is mien ni’je kammeraod in Frankriek ok overkommen. Sund die tied zit hi’jzels ok vol van dat soorte van grappies…

Doe ‘k mien ni’je kammeraod Jean-Pierre vertelde da’k een middag mit mien buurman vot west hadde naor een onverwaachte mar slim plezierige kennismaeking mit ‘Jeu de Boules‘, kwam hi’j twie daegen naotied naor mi’j toe mit een mooi gladglimmend beukehoolten kissien. Krek zoe’n kissien a’k de buurman ok al es mit lopen zien hadde. Geheimzinnig tilde Jean-Pierre et deksel wat op en kiek es an, daor laggen ze, zesse mi’j toelachende glimmende Jeu-ballen mit twie vrolik kleurde ballegies (butties) daor tussenin. “Dit is een settien hiele dure wedstriedballen, die ‘k lange leden al es kocht hebbe,” zee Jean-Pierre.

Now, inderdaod, dat koj’ zo wel zien dat dit een hiele dure set wezen mos. De boules glommen as een gladde ekkel waor die ofragde ballen van mien buurman lange niet an tippen konnen. Veurzichtig nam mien kammeraod, tussen zien doeme en de middelvinger, iene balle uut et fluwielen hollegien en legde die in mien al graoperig uutsteuken haand. “Ie vulen geliek de kwaliteit, is zo niet?” zee Jean-Pierre. As een kiend, mit alliend oge veur de glimmende ballen, ha’k de twinkellochies in zien ogen mist…

Wat kost zoe’n settien ongeveer?” was mien oerhollandse eerste vraoge. “Now, ik mien dat ík d’r doe rond de honderdvuuftig euro veur betaeld hebbe. Vanwegens oonze protte vekaansiereisies wo’k doe per sé een goed settien bi’j me hebben om zo now en dan argens in de vremdte mit speulen te kunnen op de dörpspleinties, weej’ wel. Et is d’r jammergenoeg eins nooit van kommen. Dat ik gao jow dit dure settien anbieden veur een speciaole vrundenpries. As goeie kammeraod meug ie ze veur honderd euro van me overnemen.” Dit mos wel een kopien wezen, leek mi’j zo toe…

Doe ‘k veur de eerste keer mitspeulen zol bi’j mien ni’je kammeraoden in ’t dörp, kwa’k dan ok groots anlopen mit mien slim goedkoop op ‘e kop tikt mar hatstikke dure ‘wedstried ballen’. De mannen die d’r al weren keken haost allemaole mit een begerige blik naor de zes glimmende ballen in mien al lieke mooi en nog altied glimmend beukehoolten kissien. “Toe mar, toe mar,” zee de man die laeter de veurzitter bleek te wezen, “nog gienertied een boule gooid mar wel al drekt de duurste ballen die d’r mar bestaon!

Op anraoden van een aandere kammeraod bin ‘k de aandere daegs nog even naor de winkel vlakbi’j kammeraod Jean-Pierre in et dörp west om nog wat anvullende dingies an te tugen, zoas een doekien, een ruulmaote, een tellertien, ezv. In et schap bi’j de Jeu de Boules-spullegies za’k krek zoe’n zelde beukehoolten kissien as da’k veur een zaacht priesien van mien beste vrund Jean-Pierre overneumen hadde. Toch even stiekem et deksel oplichten. En kiek, precies de zelde zes superglimmende ballen en de twie vrolik kleurde butties daor tussenin, en dat veur de all-in pries van… € 14,95. Tja, van je beste kammeraod moej’t mar hebben !

*

D’aandere keer kom ik onbedoeld terechte in een alderaorigst ‘Grand Café‘, in Portugal…

Aj’t d’r nog es persoonlik mit mi’j over hebben willen, stuur ie mar es een e-berichien naor info@pbinfr.eu. Mien webstee het onder et koppien ‘Nieuw‘ ok weer aorig wat anvullings.

© Piet/er Bult (www.pbinfr.eu)

Graeg vernemen we jow reaksie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.