Disse keer een gedicht van Koosje
Laestdaegs was ik et inienen
ik wus echt niet wat me overkwam
votdaolik he’k een kaortien haeld
veur een daggien Amsterdam
Eerst he’k doe in de Bijenkorf
me een fleurig jurkien kocht
en schoenen mit hoge hakken
zo kwam ik laeter veur ‘t locht
Op de Dam he’k me daelegeven
bi’j et monument lag ik laankuut
‘k heb iederiene even knuffeld
en bi’j ’t votgaon nog lekker tuut
Op een terrassien in de zunne
an een glassien witte wien
et was nog wel een betien vroeg
mar wie zol me hier now zien
In ‘t Vondelpark op et grune grös
he’k me lekker versieren laoten
dat gong aenlik hielemaol vanzels
we hoefden d’r niet bi’j te praoten
Ik heurde bi’j ‘t Concertgebouw
daor bin ze an ’t rippeteren
kreeg et stokkien in de haand
en kon zomar dirigeren
In Artis he’k de ronde daon
me behangen mit een slange
en iederiene keek naor mi’j
toch wa’k hielemaol niet bange
Nog even he’k op Schiphol docht
een vere reize te bespreken
mar inienen was et nocht d’r of
ik hadde ‘t now wel bekeken
Et wodde me zo zwaor in ’t heufd
ik wol alliend nog mar naor huus
en aovens om een uur as tiene
docht ik, nargens beter as thuus.
Koosje