De zunne blikkert
Op de naeme van mien man
Die uutbikt op een stiene staot
Ik viene hier niks
Mien andaenken
Skoelt in mien kiender
Deur een gebaor
Een woortien
En honderdduzenden
Kleine dingen
Waor ik now alliend veur stao
Zeerst – zeerder – zeer
Staorigan
Went et om mit
Een diepe groede te leven